Airfix 1:72 Supermarine Spitfire Mk. VC
Voor veel mensen wordt de Supermarine Spitfire beschouwd als het beroemdste gevechtsvliegtuig dat ooit de lucht in is gegaan, ook al vragen sommigen zich misschien af ​​hoe zoiets moois kan worden opgevat als een oorlogswapen. Een veel gecompliceerder vliegtuig dan de Hawker Hurricane die eraan voorafging om RAF in dienst te nemen, de Spitfire vertegenwoordigde het hoogtepunt van luchtvaartontwerp toen de eerste exemplaren werden geleverd aan No.19 Squadron in Duxford in de zomer van 1938 en aangezien de oorlogswolken al waren bijeengeroepen, zou de RAF zoveel van deze prachtige vliegtuigen nodig hebben als ze konden krijgen.
Het ‘Finest Hour’ van de Spitfire kwam tijdens de woeste luchtgevechten van de Battle of Britain, waar de blijvende reputatie van deze iconische jager werd veiliggesteld in een strijd van vier maanden om luchtoverheersing in de lucht boven Zuid-Engeland. Vechtend naast de talrijkere Hawker Hurricanes, verijdelde Fighter Command de Luftwaffe in hun poging om de lucht van Britse jagers te zuiveren en daarmee effectief de onmiddellijke dreiging van een Duitse invasie weg te nemen. Na het einde van de Battle of Britain en een periode van rust en aanvulling, was de RAF klaar om het offensief te beginnen, met aanvallen over het Kanaal waarbij doelwitten werden geselecteerd en werd geprobeerd de Luftwaffe in de strijd te lokken.
De Spitfire onderscheidt zich doordat hij de enige geallieerde jager is die tijdens de Tweede Wereldoorlog continu in productie is geweest en hij werd voortdurend geüpgraded om hem voorop te houden met de technologie van oorlogsjagers. Helaas voor de RAF werd de belangrijkste tegenstander van de Spitfire, de Messerschmitt Bf109, ook voortdurend geüpgraded en verbeterd en het duurde niet lang voordat de Britse jager Noord-Frankrijk binnendrong en hen in contact bracht met de nieuwste variant van deze capabele jager, de Bf 109F. Slank en extreem krachtig, de Bf 109 ‘Friedrich’ was meer dan een partij voor de Spitfire’s die momenteel in gebruik zijn en hoewel er al een belangrijke ontwikkelingsupgrade was gepland, was een onmiddellijke oplossing vereist.
Beschreven als misschien wel het meest effectieve ‘stop-gap’-vliegtuig dat de RAF ooit heeft geïntroduceerd, combineerde de Spitfire Mk.V het extra vermogen van de Rolls Royce Merlin 45-motor met het originele Mk.I / II-casco (plus een aantal ontwerpverbeteringen al ontwikkeld voor de voorgestelde toekomstige Mk.III) en bleek meer dan een partij te zijn voor de nieuwste Luftwaffe-jager. Met de verhoogde productiecapaciteit die de nieuwe Castle Bromwich-schaduwfabriek bood, werden Spitfire Mk.V-jagers met een spectaculaire snelheid geproduceerd, waarbij deze tussentijdse variant de meest geproduceerde versie van de Spitfire zou worden, met bijna 6.500 geproduceerde vliegtuigen. De Spitfire Mk.V’s zagen dienst in elk theater dat de geallieerden de oorlog bestreden en vochten in de thuisverdedigingsrol, boven de woestijnen van Noord-Afrika en de oerwouden van het Verre Oosten.
De introductie van de ‘C’ of ‘Universal Wing’ van de Spitfire was een soort technische triomf en voorzag de jager niet alleen van een vleugel die verschillende wapenconfiguraties kon ondersteunen, maar ook om arbeids- en productietijd te verminderen. De nieuwe vleugel versterkte het onderstel, waardoor het hoofdtandwiel iets verder naar voren werd gekanteld, waardoor de notoir uitdagende grondafhandeling van de Spitfire een beetje beter beheersbaar werd voor piloten.
Om de levensduur van de motor te verlengen tijdens het gebruik van de Spitfire in warme en stoffige omgevingen op vliegvelden, heeft de plaatsing van een Vokes-luchtfilter onder de motorkap aan de voorkant van het vliegtuig mogelijk weinig gedaan voor de esthetische aantrekkingskracht van de Spitfire en heeft het zelfs ongewenste luchtweerstand veroorzaakt die de luchtweerstand heeft verminderd. topsnelheid van het vliegtuig met ongeveer 20 mph. Het illustreerde echter duidelijk dat vanaf een uiteindelijke productierun van meer dan 20.000 Spitfires, velen zouden gaan opereren in omgevingen waar het vliegtuig oorspronkelijk nooit bedoeld was, waardoor de blijvende erfenis van dit prachtige vliegtuig verder werd versterkt.
L131 x W157
